เมื่อราว 100 ปีที่ผ่านมา มีราษฎรกลุ่มหนึ่งอพยพมาจาก อำเภอ อุทุมพรพิสัย จังหวัดศรีษะเกษ มาตั้งถิ่นฐานที่หมู่บ้านแห่งนี้ เดิมที่ตั้งของหมู่บ้าน มีหนองน้ำขนาด 40 ไร่ อยู่ด้านทิศเหนือของหมู่บ้าน มีตอไม้อยู่เป็นจำนวนมาก จึงชื่อหมู่บ้านว่า “บ้านหนองตอ” และชลประทานได้ขุดลอกใหม่ซึ่งมีความลึกมากในปี พ.ศ.2538 ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อใหม่ว่า “บ้านหนองบัวงาม” ชุมชนมีป่าสาธารณะอยู่ทางด้านทิศใต้ของหมู่บ้าน เป็นป่าเสื่อมโทรม ชาวบ้านได้ใช้ประโยชน์จากการหาเห็ดในฤดูฝน และมีโครงการที่จะปลูกไม้ไผ่ เพื่อใช้ในการสานสุ่มไก่ ซึ่งเป็นผลิตภัณฑ์ของชุมชนที่เสริมสร้างรายได้ในหมู่บ้าน
