ความเป็นมาวันต้นไม้ประจำปีของชาติ
วันต้นไม้ประจำปีครั้งแรกของโลกถือกำหนดร้อยกว่าปีในมลรัฐ NEBRASKA ประเทศสหรัฐอเมริกา โดยเมื่อวันที่ 10 เมษายน 2515 มีประชาชนในมลรัฐ NEBRASKA ร่วมกันปลูกต้นไม้ได้กว่าหนึ่งล้านต้นและได้ถือปฏิบัติเป็นประเพณีสืบต่อมา มลรัฐอื่นๆก็ได้ดำเนินการตามโครงการกำหนดวันต้นไม้ประจำปีของแต่ละมลรัฐ ขึ้น ความคิดนี้ได้แพร่หลายไปทั่วโลก
ในประเทศไทย ปี พ.ศ. 2481 กรมป่าไม้เชิญชวนข้าราชการพ่อค้าและประชาชนร่วมกันปลูกต้นไม้ในวันชาติ ซึ่งตรงกับวันที่ 24 มิถุนายน ปี พ.ศ.2484 กรมป่าไม้สั่งการให้เจ้าหน้าที่ป่าไม้ในส่วนภูมิภาคเป็นเจ้าหน้าที่ดำเนิน การ ร่วมกับคณะกรรมการจังหวัดและอำเภอจัดให้มีการปลูกต้นไม้ขึ้นในวันชาติคือ 24 มิถุนายน 2484 ถือว่าเป็นวันต้นไม้ประจำปีอย่างเป็นทางการครั้งแรกในประเทศไทย
ปี พ.ศ. 2494 ที่ประชุมใหญ่ของ FAO มีมติให้ประเทศสมาชิกจัดกิจกรรมปลูกต้นไม้ประจำปีของแต่ละชาติ แต่กรมป่าไม้ได้ดำเนินการมาตั้งแต่ปี พ.ศ.2481 โดยถือเอาวันชาติเป็นวันต้นไม้อยู่แล้วจึงได้นำเรื่องเสนอคณะรัฐมนตรีซึ่งมี มติให้ถือเอาวันชาติ คือวันที่ 24 มิถุนายนของทุกปีเป็น “วันต้นไม้ประจำปีของชาติ”
ต่อมาปี พ.ศ. 2503 ได้มีประกาศสำนักนายกรัฐมนตรี ให้ยกเลิกวันชาติและคณะรัฐมนตรีได้มีมติเมื่อวันที่ 8 มิถุนายน 2503 กำหนดให้ “วันเข้าพรรษา” เป็นวันต้นไม้ประจำปีของชาติแทน
ปี พ.ศ. 2532 ได้มีการเสนอคณะรัฐมนตรีว่า ปัจจุบันสภาพของฤดูกาลได้เปลี่ยนแปลงไปมากต้นไม้ที่ปลูกในวันเข้าพรรษาซึ่ง เป็นช่วงกลางฤดูฝนเมื่อฝนทิ้งช่วงเกิดสภาวะขาดแคลนน้ำต้นไม้ไม่สามารถตั้ง ตัวได้ก่อนถึงฤดูแล้ง ทำให้ได้รับความเสียหายจึงขอให้พิจารณาอนุมัติให้วันวิสาขบูชาซึ่งอยู่ใน ช่วงเดือนพฤษภาคมและเป็นระยะเริ่มต้นของฤดูฝนเป็นวันต้นไม้ประจำปีของชาติ แทนและคณะรัฐมนตรีได้มีมติอนุมัติเมื่อวันที่ 31 มกราคม 2532 ปัจจุบันวันวิสาขบูชาจึงเป็น “วันต้นไม้ประจำปีของชาติ”
กิจกรรมในวันต้นไม้ประจำปีของชาติ
วันต้นไม้ประจำปีของชาติ ตรงกับวันวิสาขบูชาของทุกปี (วันขึ้น 15 ค่ำเดือน 6) เป็นวันสำคัญของชาติที่ประชาชนทุกหมู่เหล่าจะได้ร่วมกันปลูกต้นไม้ไว้เป็น ที่ระลึกและช่วยเพิ่มพูนทรัพยากรป่าไม้ อันเป็นการบำเพ็ญประโยชน์ให้แก่ประเทศชาติ อีกทางหนึ่งด้วย
