1. ถ้าคุณเป็นครูบาอาจารย์แล้วไม่มีปัญญาสอนให้ลูกศิษย์มีความรู้ได้ และมีหน้ามาตัดสินว่าเขาสอบตกหรือให้ซ้ำชั้น ถือเป็นความล้มเหลวของคุณ ไม่ใช่ของลูกศิษย์ (ถ้าครูของลูกคุณ ตัดสินให้ลูกคุณสอบตก ขณะที่ภายใต้บริบทเดียวกัน คนอื่นผ่าน คุณน่าจะดีใจที่ลูกตัวเองจะได้เรียนใหม่และมีความรู้มากขึ้น)
2. เด็กมีความแตกต่างเฉพาะบุคคล มีความสามารถในการเรียนรู้มากและน้อยแตกต่างกัน การตัดสินต้องยืดหยุ่นไปตามความสามารถในการเรียนรู้ ต้องดูที่พัฒนาการของเด็ก จงให้โอกาสเด็ก เพื่อให้เขาเห็นคุณค่าของการได้รับโอกาส และใช้โอกาสที่ได้รับ สร้างโอกาสให้กับตัวเขาเองและสังคมในอนาคต
3. มองในแง่เศรษฐศาสตร์ ผู้เรียนคือลูกค้า เราต้องทำให้ลูกค้าพึงพอใจและจบออกไปอย่างมีมาตรฐาน ซึ่งเป็นความรับผิดชอบของเราที่จะให้เป็นเช่นนั้น
4. คุณใช้คำสวยหรูทำลายโอกาสที่พึงมีพึงได้ของผู้อื่น แต่ไม่สามารถรักษามาตรฐานอันสูงส่งของตนเองได้ คำอุดมการณ์อันสวยหรูมีไว้พิพากษาคนหน้าบาง … “ธรรมาภิบาล” มีไว้อ้างเพื่อสร้างความดูดี แต่คนที่ไม่มีธรรมาภิบาล (ในนิยามของคุณ) คุณก็ทำอะไรเขาไม่ได้ ซึ่งนั่นหมายความว่า คุณก็ไร้ซึ่งธรรมาภิบาลหรือไม่ก็สนับสนุนความไม่มีธรรมาภิบาล (นิติธรรม, คุณธรรม, โปร่งใส, มีส่วนร่วม, รับผิดชอบ, คุ้มค่า)
5. การศึกษาต้องการคนเป็นคนดีมากกว่าคนเก่ง แต่การกระทำหลายอย่างบอกว่า คุณทำลายคนดี คุณไม่ต้องการสนับสนุนคนดี
6. สังคมเรียกร้อง เราไม่ต้องการผลงานอาจารย์สามที่สวยหรูแต่มาจากการจ้างทำ เราไม่ควรพิจารณาผลงานจากแค่กระดาษ แต่ในทางปฏิบัติ ใครมีหลักฐานที่สมบูรณ์แบบ (ที่มายังไงกูไม่สน) คุณยอมรับ แต่คนที่เห็นคุณค่าในงานของตัวเอง แต่ทำออกมาไม่น่าพึงพอใจ คุณปฏิเสธ
7. สถานศึกษาต้องทำให้ผู้เรียนภูมิใจที่เป็นลูกศิษย์ของสถาบัน ไม่ใช่จบออกไปแล้ว ไม่อยากหวนกลับมาอีก เพราะถ้าเป็นเช่นนั้นคือความล้มเหลวของความล้มเหลวทางการศึกษาอย่างแท้จริง
8. คนที่มีจิตใจคับแคบ มีความอิจฉาริษยา คิดไปในทางร้ายได้เสมอ คือคนที่ยังหาความภูมิใจที่เล็กน้อยแต่ยิ่งใหญ่ของชีวิตตนเองไม่ได้ ถ้าได้คนเช่นนี้เป็นครูของตนเองแล้ว ผู้เป็นศิษย์จะได้รับแต่ความเสื่อม หาทางเจริญไม่ได้
9. ผู้เรียนเองก็ต้องยอมรับในผลที่ตัวเองได้ทำไว้ หากเรามีคุณสมบัติที่ไม่เพียงพอ และถูกเขาพิพากษา (แม้ไม่เป็นธรรม ไม่มีความเป็นมนุษย์) ก็ยอมรับ และถ้าตัวเองมีโอกาสทำคนอื่น ก็อย่าได้ทำเช่นนั้น จงให้โอกาสคนอื่น
10. ฉลาดเกมส์โกง คนดีที่ไม่รู้จักความขี้โกงก็เตรียมตัวลงหลุม ถ้าเล่นตามกติกา ก็เตรียมตัวแพ้ได้เลย
11. มือปืน ไม่ได้มีเฉพาะในวงการนักฆ่า แต่มีอยู่ในทุกวงการ ไม่เว้น “วงการการศึกษา” ขึ้นกับว่า จะฆ่าให้ตาย หรือจงใจให้รอด
ข้อมูลเหล่านี้ ผู้เขียนได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องจริงของนักศึกษาหลายคน
